Gdzie się podziewa 95 MHz pasma LTE grupy Polkomtel?

Za moment rozpoczynamy ostatni kwartał bieżącego roku. W komunikacie na koniec roku 2018 grupa Cyfrowy Polsat przypomniała o swoim potencjale w budowie LTE. Wymieniono w nim 95 MHz pasma, które może służyć do budowy efektywnej sieci 4G. Tymczasem… trudno szukać owych 95 MHz w eterze w odniesieniu do oceny efektywności sieci. Baza LTE, to wciąż  względny monolit w paśmie 900 MHz, jako tako zbudowany segment LTE1800 i wyspowo LTE2600FDD oraz LTE2600TDD. Czasami możemy zauważyć również LTE2100. Konkurenci, od wielu lat powtarzają, że grupa Zygmunta Solorza zachowuje się jak typowy, przysłowiowy „pies ogrodnika”, gdzie dla zablokowania konkurentów uzyskuje dostęp do pasma, po czym go „chomikuje”, a jakość sieci leży odłogiem. Coś chyba w tym jest. Grupa Cyfrowego Polsatu, mimo naprawdę sporych możliwości – w ostatnich latach przespała wiele szans na pokazanie swojego potencjału, choć start LTE budził respekt. Oto w paśmie 800 MHz pokazano i klientom i konkurencji, że „nagle”, w terminalach może zapalić się magiczne 4G i to w sporej części kraju. Problem w tym, że w perspektywie LTE800 jak szybko się pojawiło, tak szybko przeminęło i szkieletem stał się 5 MHz zasób LTE900. W tzw. „międzyczasie” na sieci zrobiono radiowy chaos, zarówno w paśmie 3G, jak i 4G mieszając technologie na stacjach, co spowodowało problemy z handoverami, dociążenie jednych stacji, aby stacje tuż obok pozostawały w trybie ruchu doraźnego, mimo tego, że z efektywnościowego punktu widzenia ich doposażenie do kolejnych technologii było wskazane. Proces psucia jakości rozpoczął się od pasma 3G. Kontynuowany jest do dziś również w LTE. Tym oto sposobem wybudowano losową technologicznie sieć, z różnymi pasmami obecnymi na kolejnych stacjach. Konsekwencją jest uporczywe serwowanie w kierunku terminala sygnału pasma priorytetowego, często ze stacji losowych. Powoduje to, że wspomniane stacje, wyposażone w pasma priorytetowe są „dobijane ruchem”, a ich efektywność z dnia na dzień spada. Operator wydaje się jednak nie wyciągać z tego wniosków i zamiast doposażyć w kolejne technologie stacje pozostawione w radiowym standardzie – doposaża w kolejne pasma owe „dobijane ruchem”, co nie przekłada się ani na poprawę jakości sygnału, ani w dłuższej perspektywie na jakość transmisji danych. Dziś, w przededniu 5G, kiedy główni konkurenci równolegle ze szkieletem i rozbudową możliwości węzłów transmisyjnych budują kolejne stacje, zagęszczając ich ilość i zawężając wielkość komórki dla poprawy jakości zasięgu i transmisji danych – Polkomtel wydaje się nadal stać w miejscu, co potwierdzają nierzadkie odpowiedzi na operatorskim forum – plusforum.pl – w postaci: „dla tych obszarów nie ma planów”. Biorąc pod uwagę, że sieć 4G będzie wiodącą przez co najmniej kolejnych 10 lat, zaś możliwości jej rozwoju nie zostały wyczerpane – pozostaje zapytać grupę Cyfrowego Polsatu: „co ze strategią i co z myśleniem o przyszłości, skoro tak bardzo zawodzi teraźniejszość?”. W odpowiedzi na podobne pytania otrzymujemy szablonowy schemat w postaci „tajemnicy firmy” bądź sformułowanie: „monitorujemy rynek”. Tyle tylko, że czas mija i efektów owej tajemnicy firmy oraz monitorowania rynku nie widać. Pozostaje więc napawać się prowadzonymi testami „VoLTE”, VoWiFi, które nie wiadomo kiedy zostaną wdrożone komercyjnie oraz dla poprawy nastroju – wracać do komunikatu operatora z końca 2018 roku i mieć nadzieję, że cytowane w nim 95 MHz zostanie dostrzeżone nie tylko marketingowo, ale faktycznie. To z kolei spowoduje realną poprawę jakości transmisji danych nie tylko wyspowo, ale w całej sieci. Warto również zapytać, jak długo potrwa modernizacja szkieletu i przeorganizowanie dosyłu do stacji, aby całość funkcjonowała w logiczny i stabilny sposób

źródło: informacja własna